Nadat eind oktober de onderhandelingen voor de nieuwe cao vastliepen, hebben de partijen verschillende malen technisch en informeel overleg gevoerd. Dit heeft erin geresulteerd dat werkgevers en bonden aanstaande maandag het overleg zullen hervatten.
Op 31 december loopt de huidige cao af. Als gevolg van de sterk stijgende inflatie en de energiecrisis dreigen veel medewerkers in de financiële problemen te komen als er niet voor het einde van het jaar een nieuw cao akkoord bereikt wordt. Voor sommigen is de nood zelfs zo hoog dat een looncompensatie voor dit jaar zelfs noodzakelijk is.
Op verzoek van de werkgevers zijn de cao onderhandelingen dit jaar daarom eerder gestart dan aanvankelijk de bedoeling was. Bij monde van WWb voorzitter Wim Drossaert werd daarbij opgeroepen om solidair te zijn. Met andere woorden, vooral de jongeren en medewerkers met een lager inkomen moeten gecompenseerd worden om hun koopkracht te herstellen.
Koopkracht niet de verantwoordelijkheid van werkgevers alleen
In aanloop naar de onderhandelingen had de FNV al laten weten dat de lonen met maar liefst 16% omhoog zouden moeten, gelijk aan het inflatiecijfer van oktober. Ook de CNV zette in op een loonstijging met dubbele cijfers. Uit een enquete van de AVV bleek dat ook hun achterban het liefst de koopkracht hersteld zou zien met een loonstijging tussen de 8 en 12%. Ongekende cijfers die bij de werkgevers op verzet stuitten.
Drossaert zei daar begin oktober over dat maatregelen voor koopkrachtherstel niet louter op het bordje van de werkgevers gelegd kon worden. Het kabinet had immers op Prinsjesdag een pakket maatregelen aangekondigd die de effecten van de torenhoge inflatie en de energiekosten zouden moeten dempen. Bovendien zouden te hoge loonstijgingen er slechts toe leiden dat de consumentenprijzen nog verder stijgen en het netto resultaat nul is.
Nominaal of procentueel?
De vraag die daarom al snel op tafel kwam te liggen is of de lonen komend jaar verhoogd moeten worden met een vast nominaal bedrag, zoals ook in de vorige cao is overeengekomen. Nadeel hiervan is weer dat dit leidt tot nivellering en volgens de werkgevers op termijn het loongebouw aantast. Simpel gezegd zorgt nivellering voor minder carrièreperspectief, wat dan weer nadelige gevolgen heeft voor de arbeidsmarktpositie van de drinkwatersector.
De oplossing lijkt dus te liggen in een pakket aan maatregelen waarbij de cao lonen marktconform zullen stijgen en aangevuld worden met een nominale tegemoetkoming.
Dit zou een gunstig effect hebben op de inflatie-ongelijkheid omdat met name de lagere lonen hier netto het meeste profijt van trekken.
Hoewel alle cao partijen hier wel voor te porren zijn, leidde de uitwerking hiervan eind oktober toch tot meningsverschillen. Bonden en werkgevers hanteerden niet dezelfde kerncijfers op basis waarvan de voorstellen vorm moeten krijgen. Daarop werden de onderhandelingen gestaakt en hebben de cao partijen technisch en informeel overleg gevoerd om het samen eens te worden over de uitgangspunten. Daarin lijkt men vandaag geslaagd te zijn en zullen de onderhandelingen op maandag 7 november dus weer voortgezet worden.
Haast is geboden
De druk op de onderhandelaars om snel tot een akkoord te komen is groot. Want naast de uitdrukkelijke wens van de bonden en werkgevers om nog voor het aflopen van de huidige cao een akkoord te bereiken, willen de partijen de medewerkers ook over dit jaar nog een compensatie kunnen bieden. Wil men dat voor elkaar krijgen, dan zal er voor eind november een akkoord getekend moeten worden.
Luister ook de Cao Drinkwater Podcast met Rene Koorn voor meer duiding waarom de onderhandelingen vastliepen.
Wil je als eerste op de hoogste zijn van het laatste nieuws over de cao onderhandelingen, meld je dan hier aan voor de Cao Drinkwater Nieuwsbrief.